terugreis

Maandag om half 8 stonden we weer naast ons bed. De koffers hadden we al ingepakt op zondagavond en nu hoefden alleen nog de laatste dingetjes ingepakt. Om half 10 checkten we uit van het hotel. De laatste rit naar het vliegveld. Het was even zoeken, maar uiteindelijk konden we makkelijk de auto afgeven. Inchecken bij Delta was ook makkelijk, daarna de laatste keer shoppen, de laatste enorme sandwich en door de douane. Dat ging wel relaxter als in Atlanta. Wel weer schoenen uit, laptop uit de tas en zo, maar niet zo onaardig meer. Toen begon het grote wachten, om 14.20 konden we instappen en we kwamen 5 minuten te vroeg in Atlanta aan. Daar liepen we naar de goede gate (en reden met de trein, wat een enorm vliegveld is dat toch). Weer kwam ik daar bekenden tegen, die net terugkwamen uit Costa Rica. Wat is de wereld toch klein!
Vliegen duurt lang, 8 en een half uur is zo saai. Vooral als je de film niet kunt zien, omdat je poortje weer eens kapot is en je net in slaap kunt komen. Maar goed, weer te vroeg, 10 minuten dit keer landden we om 8.15 op Schiphol. Mijn vriend haalde ons daarop en met de trein vonden we de weg naar huis.
Een reis zonder enig probleem, we hebben een geweldige trip gemaakt en zullen er ng lang van na genieten!

De laatste dag hier

Die wekker, daar doen we niet meer aan. We worden vroeg genoeg wakker, ik in ieder geval wel. Vanmorgen zijn we naar de International Drive gegaan om daar te gaan minigolven. Er zijn tientallen grote minigolfbanen, de een nog mooier aangekleed dan de andere. Wij kozen voor de Pirate Cove. 36 Holes kozen we voor, dat is wel erg veel kan ik je vertellen! Alles in piratenthema was grappig, dat je bal soms in het meer kon belanden ook, al moest Erik die er dan weer uithalen. De eerste 18 banen waren makkelijk, die won ik. De tweede 18 iets moeilijker, die won Erik. Na 36 banen vonden we het wel mooi geweest en blijven bij dit gelijkspel. Het werd vreselijk warm en we reden de I-drive verder op zoek naar een plaats om te eten. Op het Floridaforum stonden nog wat aanbevelingen, waarvan Denny's er een was. Dus de parkeerplaats op toen ik die zag. En ja, dat was erg lekker. Maar voor mij is het altijd te veel, ik zit tjopvol na zo'n broodje en dan lggen die frieten er nog. Erik heeft hier geen problemen mee, die kan makkelijk alles op.
Vanmiddag gaan we inpakken, kijken of het allemaal past. We hadden op de heenweg 2 koffers, met een kleine in een grote gestopt. Die hebben we er nu bij nodig, met alles wat Erik gekocht heeft. Nee, ik denk dat het wel meevalt. We hebben wat cadeautjes, een paar t-shirts en 4 paar schoenen extra. En de spelletjes van Erik, die nemen de meeste plaatst in. Maar wat etreft gewicht zal het wel meevallen.

Ik schrijf nog 1 keertje om de reis af te ronden, dat wordt niet voor dinsdag. We vertrekken morgen om 14.50 en komen als alles goed gaat om 8.25 op dinsdag aan.

Dag 15, zaterdag 18-8

Vandaag maar weer eens “uitgeslapen”. Om 8 uur op…. Als eerste zijn we naar Gatorland geweest. Een kleine dierentuin hier in Orlando met voornamelijk Alligators. Logisch toch. Dat was leuk, weer een heleboel geleerd over een behoorlijk eng dier. We zagen 2 shows, eentje waarin een alligator als worstelpartner werd gebruikt en eentje waarin de gators vochten om een stel kippen….

Tja, klinkt wat luguber allemaal en is het ook wel, maar het was wel heel indrukwekkend om te zien. We weten nu wat het verschil is tussen een alligator en een krokodil en hebben er een stuk of honderd gezien, van klein naar heel groot.

Na een burger gegeten te hebben bij Wendy’s zijn we naar de film geweest. Ja, ik weet het, we zijn allebei nogal filmgekken. Dit keer was het the Invasion met Nicole Kidman en Daniel Craig. Een science fictionachtige thriller. Spannend!

Morgen is onze laatste dag hier in Orlando, maandag vertrekken we.

Dag 14, vrijdag 17-8

Soms slaap je niet zo goed, zonder aanwijsbare reden. Vannacht was zo’n nacht. Ik kon niet in slaap komen en was om 3 uur weer wakker. Een beetje moe dus op weg naar Tampa. Dit was een behoorlijk lange rit van zo’n uur en een kwartier. De weg was erg simpel, de I4 en dan rechtdoor naar Tampa…. Het is toch wel een avontuur zo’n Amerikaanse snelweg. Je kunt aan alle kanten inhalen en ingehaald worden. Eigenlijk is de beste methode op 1 baan blijven en dezelfde snelheid blijven rijden. En dan is het een makkie. De maximum snelheid is 70 mijl per uur, niet enorm hard dus. Een prima ritje zo.

Busch Gardens is een mooi park, dat voor de ene helft bestaat uit heel veel achtbanen en voor de andere helft uit een dierentuin/safaripark.
Natuurlijk begonnen we met de achtbanen. En voor iemand met hoogtevrees ben ik toch wel erg trots op mezelf, zoveel enge ritten heb ik de laatste 2 weken gemaakt. Vandaag de Gazi (een houten achtbaan met te veel door elkaar geschud) en de Kumba. Die ging voor mij hard genoeg, over de kop, spinning en naar beneden vallen…. Tja, degene die dit park kennen weten wat de topattractie is. De SheiKra. En daar heb ik mijn grens gelegd, dit heeft Erik alleen gedaan. 90 graden 200 feet recht naar beneden vallen met je voeten bungelend boven de afgrond gaat mij net iets te ver, ik werd al misselijk van ernaar kijken. Erik kwam er helemaal glunderend uit, hij vindt het allemaal geweldig. Samen hebben we wel 2 waterattracties gedaan, you may get soaked staat er dan. De Tidal Wave viel wel mee, maar uit de Congo River Rapids kwamen we kletsnat uit. Gelukkig is het goed weer en droogt het snel.

We zagen een 4-Dfilm the Pirates met Leslie Nielsen en daarna gingen we op een safari langs de neushoorns (die zich verstopt hadden) en zebra’s ed. We wandelden door de dierentuin en namen toen de taxi naar huis. Nou ja, die nam Erik, ik moest zelf rijden.

Dag 13, donderdag 16-8

Gisteravond zijn we gaan eten aan de overkant van de weg. Dat klinkt heel makkelijk te bereiken, maar dat is het niet. Als we hier met de auto weggaan moeten we naar rechts. De 192 waaraan dit hotel ligt is een 6-baansweg. Om aan de overkant te komen moet je dus rechts, proberen op de linkerrijstrook te komen en dan een u-turn (een draai dus) maken. Dit is wat Amerikanen doen. Wij zijn Nederlanders en gaan lopen. Ook dat klinkt simpel. Maar het is misschien nog wel gevaarlijker dan met de auto. Er loopt een trottoir langs de weg, dat wel. En er zijn ook stoplichten met oversteekplaatsen. Je drukt dan op een knop en na een tijdje gaat het voetgangerslicht op groen, nou ja wit is het mannetje hier. Maar zodra je begint te lopen gaat er naast het lichtje een teller lopen die aftelt. Nu halen wij dat ruim, hij is pas bij 10 als wij aan de overkant zijn. Maar al die oudjes die hier rondlopen? Ik zou niet graag in hun schoenen staan.

Trouwens, dat zou ik ook niet als ik de sociale voorzieningen hier zie. Want ik neem aan, dat het niet uit vrije wil is dat ze blijven werken. In restaurants, in Disneyworld, overal zie je bejaarden aan het werk. Het triests vond ik de dame van een jaar of 80, die bij McDonalds rondschuifelde met een veger en blik. Onze ober gisteravond bij “Bob Evans” was ook de 65 al gepasseerd. Zoals zoveel obers en serveersters noemde hij me sweetheart en honey….. ik blijf me verbazen hier in Florida. O ja, het eten was erg lekker, meat loaf voor Erik en noodles met steak voor mij

Vandaag rustig uitgeslapen. We wilden nog naar de Toys ‘r us en de Florida Mall. Erik is daar geslaagd voor wat spelletjes, maar ik geef het op. De enige winkel waar ik wat wilde kopen hadden ze niets in mijn maat en dat zei de verkoopster ook nog eens op een snibbig toontje. Ik heb geen idee waar al die vrouwen, die veeeeel dikker zijn dan ik hier hun kleding kopen.

We hebben gegeten bij Taco Bell en zijn daarna naar de bioscoop gereden. Daar hebben we Stardust gezien, een fantasyfilm met o.a. Robert De Niro in een schitterende bijrol. We vonden de film allebei een topper.

Morgen weer vroeg op, we gaan naar Busch Gardens. Dat is een behoorlijk eind rijden, omdat dat niet in Orlando is, maar in Tampa aan de westkust.

foto's bij dag 12

Dag 12, woensdag

Vanmorgen is de eerste ochtend dat het ons niet gelukt is om voor de opening bij een park te zijn. Dat was niet onze schuld, maar we kwamen in de file terecht. Op de I-4 was er een ongeluk gebeurd en een rijbaan was afgezet. Dit kostte ons een half uur, maar de arme automobilist van de truck, die total loss was, veel meer. Zo nu en dan zie je hier behoorlijk ernstige ongelukken, vaak staan er auto’s in de middenberm. En dat terwijl auto rijden hier echt zo moeilijk niet is.

Maar goed, om 9 uur waren we bij Sea World. Meteen naar de grote achtbaan van het park, de Kraken. We konden in 1 keer doorlopen en meteen instappen. Ik voelde nattigheid en stopte mijn bril en pet weg…..en dat was ook nodig, deze achtbaan ging echt over de kop, rond en rond en rond….dat was een aantal schreeuwen van mij waard en ik ben er niet meer in terug geweest. Erik ging snel nog een keer en ik heb geprobeerd foto’s te nemen. Onmogelijk dus, maar eentje zal ik erbij doen.

Daarna de shows, want daar gaat dit park toch om. De zeeleeuwen Clyde en Seamore deden een grappige show met een otter en een stel piraten. Shamu en vrienden waren geweldig in de show Believe. Wat Shamu is? Een orca of in het engels een killerwhale. En de laatste watershow was blue horizons met dolfijnen en beluga’s en papegaaien. Alledrie de shows konden we zo in zonder te wachten, er was plaatst genoeg. Geen uren in de rij….dat was al een enorm pluspunt vandaag. En Shamu was in een woord: super. Geweldig om een orca een salto te zien maken. Nog 1 show zagen we: Pets Ahoy. Hier geen zeedieren, maar honden, katten, een varken, ganzen en een rat. Leuke show met hele wat lachen. Maar die 5 katten van mij gaan nog wat meemaken, je kunt katten wel kunstjes leren.

Verder zijn er in Seaworld een aantal dieren te bewonderen, vaak ook onder water. Dolfijnen, Beluga’s, ijsberen, walrussen, manatee’s, pinguins, haaien en roggen. We hebben ze allemaal gezien. Als laatste de winkels ingedoken voor een ketting met een dolfijn en een shamu-t-shirt. De hitte was ons genoeg en we zitten nu weer in ons hotel.

Voor mij was dit het mooiste pretpark (Discoverycove tel ik dan even niet mee). Geen wachttijden, geen getrek en gesjor en een dag geen Mickey Mouse…..

Het valt allemaal mee hoor, zo vermoeiend is het nu ook weer niet. Elke keer als we een park bezoeken zijn we vroeg op, maar we zijn ook weer om een uur of 4-5 thuis. Dan relaxen we met een boek, de computer, de tv, de Nintendo. Soms gaan we er nog een keer uit om te gaan eten, maar we hebben een prima snackbar bij het hotel waar je erg lekkere pizza's kunt krijgen of we hebben broodjes van de Walmart. 's Avonds zijn we vaak om half 10 in bed..... Tja, een andere vakantie dan ik gewend ben, dat wel. Maar we zijn maar een keertje in Orlando en we willen zoveel mogelijk zien van de cultuur...... en dan bedoel ik Mickey, Shamu, shopping. Volgende vakantie wordt weer cultuur, musea, kastelen en stadjes bekijken. En elke keer als ons gevraagd wordt "are you guys having fun" dan antwoorden we volmondig met "yeah, sure"!

Nog even een weerbericht: gisteravond onze eerste regenbui meegemaakt, vanmiddag de tweede. Dat zijn nog eens buien, keihard, 10 minuten, warm en daarna weer net zo heet. Apart.
Voor een keertje weten we nog niet wat we morgen gaan doen. We hebben voor vrijdag ons laatste park op de lijst staan: Busch Gardens. De rest van de dagen zijn nog open.