terugreis

Maandag om half 8 stonden we weer naast ons bed. De koffers hadden we al ingepakt op zondagavond en nu hoefden alleen nog de laatste dingetjes ingepakt. Om half 10 checkten we uit van het hotel. De laatste rit naar het vliegveld. Het was even zoeken, maar uiteindelijk konden we makkelijk de auto afgeven. Inchecken bij Delta was ook makkelijk, daarna de laatste keer shoppen, de laatste enorme sandwich en door de douane. Dat ging wel relaxter als in Atlanta. Wel weer schoenen uit, laptop uit de tas en zo, maar niet zo onaardig meer. Toen begon het grote wachten, om 14.20 konden we instappen en we kwamen 5 minuten te vroeg in Atlanta aan. Daar liepen we naar de goede gate (en reden met de trein, wat een enorm vliegveld is dat toch). Weer kwam ik daar bekenden tegen, die net terugkwamen uit Costa Rica. Wat is de wereld toch klein!
Vliegen duurt lang, 8 en een half uur is zo saai. Vooral als je de film niet kunt zien, omdat je poortje weer eens kapot is en je net in slaap kunt komen. Maar goed, weer te vroeg, 10 minuten dit keer landden we om 8.15 op Schiphol. Mijn vriend haalde ons daarop en met de trein vonden we de weg naar huis.
Een reis zonder enig probleem, we hebben een geweldige trip gemaakt en zullen er ng lang van na genieten!

De laatste dag hier

Die wekker, daar doen we niet meer aan. We worden vroeg genoeg wakker, ik in ieder geval wel. Vanmorgen zijn we naar de International Drive gegaan om daar te gaan minigolven. Er zijn tientallen grote minigolfbanen, de een nog mooier aangekleed dan de andere. Wij kozen voor de Pirate Cove. 36 Holes kozen we voor, dat is wel erg veel kan ik je vertellen! Alles in piratenthema was grappig, dat je bal soms in het meer kon belanden ook, al moest Erik die er dan weer uithalen. De eerste 18 banen waren makkelijk, die won ik. De tweede 18 iets moeilijker, die won Erik. Na 36 banen vonden we het wel mooi geweest en blijven bij dit gelijkspel. Het werd vreselijk warm en we reden de I-drive verder op zoek naar een plaats om te eten. Op het Floridaforum stonden nog wat aanbevelingen, waarvan Denny's er een was. Dus de parkeerplaats op toen ik die zag. En ja, dat was erg lekker. Maar voor mij is het altijd te veel, ik zit tjopvol na zo'n broodje en dan lggen die frieten er nog. Erik heeft hier geen problemen mee, die kan makkelijk alles op.
Vanmiddag gaan we inpakken, kijken of het allemaal past. We hadden op de heenweg 2 koffers, met een kleine in een grote gestopt. Die hebben we er nu bij nodig, met alles wat Erik gekocht heeft. Nee, ik denk dat het wel meevalt. We hebben wat cadeautjes, een paar t-shirts en 4 paar schoenen extra. En de spelletjes van Erik, die nemen de meeste plaatst in. Maar wat etreft gewicht zal het wel meevallen.

Ik schrijf nog 1 keertje om de reis af te ronden, dat wordt niet voor dinsdag. We vertrekken morgen om 14.50 en komen als alles goed gaat om 8.25 op dinsdag aan.

Dag 15, zaterdag 18-8

Vandaag maar weer eens “uitgeslapen”. Om 8 uur op…. Als eerste zijn we naar Gatorland geweest. Een kleine dierentuin hier in Orlando met voornamelijk Alligators. Logisch toch. Dat was leuk, weer een heleboel geleerd over een behoorlijk eng dier. We zagen 2 shows, eentje waarin een alligator als worstelpartner werd gebruikt en eentje waarin de gators vochten om een stel kippen….

Tja, klinkt wat luguber allemaal en is het ook wel, maar het was wel heel indrukwekkend om te zien. We weten nu wat het verschil is tussen een alligator en een krokodil en hebben er een stuk of honderd gezien, van klein naar heel groot.

Na een burger gegeten te hebben bij Wendy’s zijn we naar de film geweest. Ja, ik weet het, we zijn allebei nogal filmgekken. Dit keer was het the Invasion met Nicole Kidman en Daniel Craig. Een science fictionachtige thriller. Spannend!

Morgen is onze laatste dag hier in Orlando, maandag vertrekken we.

Dag 14, vrijdag 17-8

Soms slaap je niet zo goed, zonder aanwijsbare reden. Vannacht was zo’n nacht. Ik kon niet in slaap komen en was om 3 uur weer wakker. Een beetje moe dus op weg naar Tampa. Dit was een behoorlijk lange rit van zo’n uur en een kwartier. De weg was erg simpel, de I4 en dan rechtdoor naar Tampa…. Het is toch wel een avontuur zo’n Amerikaanse snelweg. Je kunt aan alle kanten inhalen en ingehaald worden. Eigenlijk is de beste methode op 1 baan blijven en dezelfde snelheid blijven rijden. En dan is het een makkie. De maximum snelheid is 70 mijl per uur, niet enorm hard dus. Een prima ritje zo.

Busch Gardens is een mooi park, dat voor de ene helft bestaat uit heel veel achtbanen en voor de andere helft uit een dierentuin/safaripark.
Natuurlijk begonnen we met de achtbanen. En voor iemand met hoogtevrees ben ik toch wel erg trots op mezelf, zoveel enge ritten heb ik de laatste 2 weken gemaakt. Vandaag de Gazi (een houten achtbaan met te veel door elkaar geschud) en de Kumba. Die ging voor mij hard genoeg, over de kop, spinning en naar beneden vallen…. Tja, degene die dit park kennen weten wat de topattractie is. De SheiKra. En daar heb ik mijn grens gelegd, dit heeft Erik alleen gedaan. 90 graden 200 feet recht naar beneden vallen met je voeten bungelend boven de afgrond gaat mij net iets te ver, ik werd al misselijk van ernaar kijken. Erik kwam er helemaal glunderend uit, hij vindt het allemaal geweldig. Samen hebben we wel 2 waterattracties gedaan, you may get soaked staat er dan. De Tidal Wave viel wel mee, maar uit de Congo River Rapids kwamen we kletsnat uit. Gelukkig is het goed weer en droogt het snel.

We zagen een 4-Dfilm the Pirates met Leslie Nielsen en daarna gingen we op een safari langs de neushoorns (die zich verstopt hadden) en zebra’s ed. We wandelden door de dierentuin en namen toen de taxi naar huis. Nou ja, die nam Erik, ik moest zelf rijden.

Dag 13, donderdag 16-8

Gisteravond zijn we gaan eten aan de overkant van de weg. Dat klinkt heel makkelijk te bereiken, maar dat is het niet. Als we hier met de auto weggaan moeten we naar rechts. De 192 waaraan dit hotel ligt is een 6-baansweg. Om aan de overkant te komen moet je dus rechts, proberen op de linkerrijstrook te komen en dan een u-turn (een draai dus) maken. Dit is wat Amerikanen doen. Wij zijn Nederlanders en gaan lopen. Ook dat klinkt simpel. Maar het is misschien nog wel gevaarlijker dan met de auto. Er loopt een trottoir langs de weg, dat wel. En er zijn ook stoplichten met oversteekplaatsen. Je drukt dan op een knop en na een tijdje gaat het voetgangerslicht op groen, nou ja wit is het mannetje hier. Maar zodra je begint te lopen gaat er naast het lichtje een teller lopen die aftelt. Nu halen wij dat ruim, hij is pas bij 10 als wij aan de overkant zijn. Maar al die oudjes die hier rondlopen? Ik zou niet graag in hun schoenen staan.

Trouwens, dat zou ik ook niet als ik de sociale voorzieningen hier zie. Want ik neem aan, dat het niet uit vrije wil is dat ze blijven werken. In restaurants, in Disneyworld, overal zie je bejaarden aan het werk. Het triests vond ik de dame van een jaar of 80, die bij McDonalds rondschuifelde met een veger en blik. Onze ober gisteravond bij “Bob Evans” was ook de 65 al gepasseerd. Zoals zoveel obers en serveersters noemde hij me sweetheart en honey….. ik blijf me verbazen hier in Florida. O ja, het eten was erg lekker, meat loaf voor Erik en noodles met steak voor mij

Vandaag rustig uitgeslapen. We wilden nog naar de Toys ‘r us en de Florida Mall. Erik is daar geslaagd voor wat spelletjes, maar ik geef het op. De enige winkel waar ik wat wilde kopen hadden ze niets in mijn maat en dat zei de verkoopster ook nog eens op een snibbig toontje. Ik heb geen idee waar al die vrouwen, die veeeeel dikker zijn dan ik hier hun kleding kopen.

We hebben gegeten bij Taco Bell en zijn daarna naar de bioscoop gereden. Daar hebben we Stardust gezien, een fantasyfilm met o.a. Robert De Niro in een schitterende bijrol. We vonden de film allebei een topper.

Morgen weer vroeg op, we gaan naar Busch Gardens. Dat is een behoorlijk eind rijden, omdat dat niet in Orlando is, maar in Tampa aan de westkust.

foto's bij dag 12

Dag 12, woensdag

Vanmorgen is de eerste ochtend dat het ons niet gelukt is om voor de opening bij een park te zijn. Dat was niet onze schuld, maar we kwamen in de file terecht. Op de I-4 was er een ongeluk gebeurd en een rijbaan was afgezet. Dit kostte ons een half uur, maar de arme automobilist van de truck, die total loss was, veel meer. Zo nu en dan zie je hier behoorlijk ernstige ongelukken, vaak staan er auto’s in de middenberm. En dat terwijl auto rijden hier echt zo moeilijk niet is.

Maar goed, om 9 uur waren we bij Sea World. Meteen naar de grote achtbaan van het park, de Kraken. We konden in 1 keer doorlopen en meteen instappen. Ik voelde nattigheid en stopte mijn bril en pet weg…..en dat was ook nodig, deze achtbaan ging echt over de kop, rond en rond en rond….dat was een aantal schreeuwen van mij waard en ik ben er niet meer in terug geweest. Erik ging snel nog een keer en ik heb geprobeerd foto’s te nemen. Onmogelijk dus, maar eentje zal ik erbij doen.

Daarna de shows, want daar gaat dit park toch om. De zeeleeuwen Clyde en Seamore deden een grappige show met een otter en een stel piraten. Shamu en vrienden waren geweldig in de show Believe. Wat Shamu is? Een orca of in het engels een killerwhale. En de laatste watershow was blue horizons met dolfijnen en beluga’s en papegaaien. Alledrie de shows konden we zo in zonder te wachten, er was plaatst genoeg. Geen uren in de rij….dat was al een enorm pluspunt vandaag. En Shamu was in een woord: super. Geweldig om een orca een salto te zien maken. Nog 1 show zagen we: Pets Ahoy. Hier geen zeedieren, maar honden, katten, een varken, ganzen en een rat. Leuke show met hele wat lachen. Maar die 5 katten van mij gaan nog wat meemaken, je kunt katten wel kunstjes leren.

Verder zijn er in Seaworld een aantal dieren te bewonderen, vaak ook onder water. Dolfijnen, Beluga’s, ijsberen, walrussen, manatee’s, pinguins, haaien en roggen. We hebben ze allemaal gezien. Als laatste de winkels ingedoken voor een ketting met een dolfijn en een shamu-t-shirt. De hitte was ons genoeg en we zitten nu weer in ons hotel.

Voor mij was dit het mooiste pretpark (Discoverycove tel ik dan even niet mee). Geen wachttijden, geen getrek en gesjor en een dag geen Mickey Mouse…..

Het valt allemaal mee hoor, zo vermoeiend is het nu ook weer niet. Elke keer als we een park bezoeken zijn we vroeg op, maar we zijn ook weer om een uur of 4-5 thuis. Dan relaxen we met een boek, de computer, de tv, de Nintendo. Soms gaan we er nog een keer uit om te gaan eten, maar we hebben een prima snackbar bij het hotel waar je erg lekkere pizza's kunt krijgen of we hebben broodjes van de Walmart. 's Avonds zijn we vaak om half 10 in bed..... Tja, een andere vakantie dan ik gewend ben, dat wel. Maar we zijn maar een keertje in Orlando en we willen zoveel mogelijk zien van de cultuur...... en dan bedoel ik Mickey, Shamu, shopping. Volgende vakantie wordt weer cultuur, musea, kastelen en stadjes bekijken. En elke keer als ons gevraagd wordt "are you guys having fun" dan antwoorden we volmondig met "yeah, sure"!

Nog even een weerbericht: gisteravond onze eerste regenbui meegemaakt, vanmiddag de tweede. Dat zijn nog eens buien, keihard, 10 minuten, warm en daarna weer net zo heet. Apart.
Voor een keertje weten we nog niet wat we morgen gaan doen. We hebben voor vrijdag ons laatste park op de lijst staan: Busch Gardens. De rest van de dagen zijn nog open.

Dag 11, dinsdag 14-8

Vanmorgen om half 9 stonden we voor de poort van Typhoon Lagoon waterpark. We mochten meteen naar binnen en huurden een locker om mijn tas en onze kleren op te bergen. Nog even wachten en op naar de eerste waterglijbaan, de Crush ‘n’ Gusher. Hier gingen we in een 2persoons band naar beneden. Niet echt geweldig, want mijn achterste kwam op de bodem terecht en deed behoorlijk pijn… Maar niet getreurd, op naar de tweede glijbaan, Humunga Kowabunga (wie verzint die namen?). Daar konden we vrij snel naar beneden suizen en joepie, mijn badpak volgde nog maar net…
Daarna de wat rustigere glijbanen en een ritje in de rivier om tot rust te komen. Als laatste in de enorme golven van de Lagoon.

Dit park is mooier als Blizzard Beach wat betreft de aankleding, meer bomen en bloemen i.p.v. die rare nep-skihellingen. Maar de glijbanen waren minder leuk, vonden wij tenminste. Wij hadden ons vermaak gehad en vertrokken naar het hotel waar ik nog even in het zwembad dook om te relaxen en Erik de computer opzocht.

Om 12 uur was het shopping-tijd. We gingen naar een outlet mall aan de 535. Dit was iets heel anders als de vorige keer. Veel minder winkels en alles van buitenaf te bereiken. De winkels die hier zitten zijn een soort discount-winkels waar alles een stuk goedkoper is. We kochten allebei een paar Nikes voor samen nog geen 100 dollar en verder nog wat kleine dingen. Daarna in de Walmart nog wat eten gekocht (want wie weet hoe Twinkies smaken?) en terug naar het hotel. Elke keer is dat wel een beproeving, die hete auto instappen. Gelukkig werkt de airco prima en is het binnen korte tijd weer redelijk koel in de auto, maar instappen in een soort sauna is niet echt prettig.

Morgen Seaworld!

Dag 9 en 10, zondag en maandag

Dag 9, zondag 12-8

Vandaag was een rustdag. Even geen parken en vroeg opstaan. Dus lekker uitgeslapen, gelezen, Nintendo gespeeld en tv gekeken. ’s Middags naar Downtown Disney gereden om naar de film te gaan, Rush Hour 3. De bioscoop was wel een beetje groter als wij gewend zijn: 24 zalen! Maar ja, de McFlurry die we daarna aten was ook 3x zo groot als in Nederland. De film was erg vermakelijk en het was wel apart om het Amerikaanse publiek mee te maken. Ze klappen, juichen en schreeuwen antwoorden naar het scherm. Erg apart.

Vandaag ook de eerste keer getankt, het is vreselijk goedkoop, maar de auto slurpt wel benzine. Je moet hier eerst betalen en daarna kun je tanken, dat was even uitzoeken hoe het werkte. Maar gelukkig werkte mijn pinpas en lukte het om zo te tanken.

Dag 10, maandag 13-8

Het volgende Disneypark stond op het programma: Animal Kingdom. Zoals gebruikelijk stonden we om 7.15 op, ontbeten en douchten en gingen op pad. We stonden weer een half uur van te voren voor de poorten en konden nog de opening meemaken. Als eerste deden we de drie achtbanen, Expedition Everest (een derde plaats wat betreft achtbanen volgens Erik) Dinosaur en Primeval Whirl. Daarna liepen we naar de andere kant van het park voor de Kilimanjaro Safari. Hiervoor namen we een fast pass en konden we eerst nog op ons gemak wat eten en het Pangani Trail wandelen. Dat was een klein soort dierentuin, met een stuk of 10 verschillende verblijven waaronder de gorilla’s en nijlpaarden.

De safari was erg leuk, al zit er wel weer dat tintje Disney overheen. De dieren waren dichtbij te zien en ik heb een stel mooie foto’s kunnen maken. Jammer, dat er nergens werd gestopt, foto’s maak je al rijdend.

Hierna de It’s touch to be a bug- 3Dfilm. Het meisje naast Erik zag er niets meer van, zo bang was ze. Maar wij vonden het wel grappig en ik kon wel lachen om de kakkerlakken, die je onder je zitting zou voelen.

Daarna wilden we naar de Kali River Rapids om eens goed nat te worden, waar de rij was echt te lang en de fastpass gaf pas toegang 4 uur later. Jammer genoeg dus overgeslagen. Als laatste hebben we een tijd gewacht bij de Lion Kingshow. Ik vond die erg mooi, Erik niet. Hij heeft er geen goed woord voor over, alleen de stem van Timon was aardig…. Maar goed hij vond de Mount Everest fantastisch en zo heeft elk zijn voorkeuren. Mijn hoogtepunt was toch de safari en de lion king. De foto's van dit park staan in het volgende bericht.

De auto was weer snel gevonden. Je moet goed onthouden waar je geparkeerd hebt anders zoek je wel een tijdje, er kunnen 6000 auto’s op deze parkeerplaats! Dus onthouden: Unicorn 23. En daar staat ons autootje, toch wel klein tussen al die enorme bakken. Ons systeem van heel vroeg weggaan en vroeg weer naar huis vinden we toch het beste, na 3 uur ’s middags is het zo vreselijk warm, dat wij het niet meer volhouden. Maar dan hebben we het in het hotel lekker rustig, lezen, schrijven op het blog en een beetje internetten. Want in het hotel en op onze kamer is het dus wel koel, gelukkig bestaat er Airco.

Morgen weer wat rustiger, waarschijnlijk Typhoon Lagoon, het tweede waterpark, lekker zwemmen en glijbanen glijden dus.

foto's Animal Kingdom

Dag 8, zaterdag 11-8

Vanmorgen weer vroeg op, want we wilden op tijd zijn. Stel je voor, je verslapen voor deze dag! Maar nee, om 8.30 stonden we voor de deur van Discovery Cove. We stonden niet lang in de rij voordat we naar binnen mochten en in konden checken. We kregen een pasje voor vandaag waarmee we ook Seaworld en Busch Gardens kunnen bezoeken. Op mijn kaartje kwam mijn credit card, zodat ik niet de hele dag met mijn portemonnee hoefde te lopen. Want hoewel alles inclusief is kost het echt nog wel geld deze dag. We haalden onze zwemvesten op en kregen een snorkel met masker. Nadat we alles in een kluisje hadden gedaan haalde ik nog een zwemmasker op sterkte, geweldig dat werkte!

Een ontbijt kon er nu wel in, een paar kleine broodjes en wat te drinken. Maar we mogen de hele dag drinken en eten wat we wilden, dat zit bij de prijs inbegrepen. We hebben even het park bekeken voordat we naar de Starfish Cabana gingen voor het hoogtepunt van de dag: het zwemmen met dolfijnen.

In een groep van 8 personen kregen we eerst een uitleg en een filmpje te zien en daarna mochten we dan het water in gaan. We ontmoetten daar eerst Lester, een dolfijn van 40 jaar oud. We mochten hem aaien en vis geven en daarna zelfs een kus geven! Erik en ik mochten als eersten naar het midden van de baai en werden door Lester teruggetrokken. Daarna kwam Maria, zij was pas 4 jaar oud. Met haar zwommen de andere 6 in onze groep. Het was fantastisch om dolfijnen van zo dicht bij te zien en voelen, dit was een ervaring die ik niet had willen missen. Alleen al dit half uurtje maakte de hele dag geweldig!

Daarna kregen we de foto’s te zien en hebben natuurlijk het pakket gekocht. Even slikken wat betreft de prijs, maar ze zijn wel erg mooi geworden. De cd zat erbij en daarom al hier een paar foto’s in het volgende bericht. We snorkelden daarna in het rif met de vissen, al vindt Erik roggen vieze beesten. Hij gruwelde toen we die plotseling onder ons zagen verschijnen. De warme rivier was lekker ontspannend en toen was het tijd voor een maaltijd. Ik koos voor de zalm met een lekkere salade en Erik voor een hotdog. Als dessert at ik dan toch de beroemde Key Limepie, Erik koos de Chocolade Taart. Helemaal vol trok ik me terug op een strandstoel, Erik ging nog zwemmen.

Als laatste wandelden we door de Aviary, waar we prachtige vogels van wel heel dichtbij konden bewonderen. Met onze foto’s, en t-shirt voor Erik, een pet voor mij vertrokken we oververhit, moe en heel voldaan naar ons hotel.

Wat we morgen doen? We weten het nog niet, ik zou wel eens willen uitslapen. Al ben ik bang dat ik toch weer vroeg wakker ben. Het idee is om naar de bioscoop te gaan, maar de rest van de dag zien we nog wel. Even bijkomen van deze eerste week….

foto's Discovery Cove

Dag 7, vrijdag 10-8

Gistermiddag zijn we nog gaan winkelen in Downtown Disney, zoals ik al verteld had. Dat is een enorm complex met veel verschillende winkels. Een deel is geheel in Disneystijl. De grootste Disneywinkel zit daar, maar ook een speelgoedwinkel met Mr.Potatoehead en veel Star Warsspullen. Een winkel alleen met Poohberen (ik heb een foto gemaakt voor een Pooh-fan), een winkel vol pins, een legowinkel. Een ander deel is Pleasure Island vol clubs ed. Daar Erik pas 17 is hebben we daar niet veel aan, je moet hier 21 zijn om te mogen drinken. Het derde deel bestaat uit winkels buiten Disney om. De grootste daar is een Virgin Recordstore. En ja, het was moeilijk om ons in te houden in dit shopping-walhalla. We hebben nog wat kadootjes voor iedereen gekocht, maar we houden het bij familie en hele goede vrienden. Het wordt wel erg veel zo. En voor bv. Mijn ouders weten we echt niets, we hebben even gedacht aan his and hers Mouse-oortjes, maar ik weet niet of ze dat wel waarderen. Voor onszelf hebben we wat Mangaboeken voor Erik en een cd van Yo Yo Ma voor mij gekocht. Eindelijk iets dat niets met Disney heeft. Na 3 uur shoppen waren we op en reden we naar huis. Voor het eerst miste ik een afslag en reden we verkeerd. Het autorijden is hier zo makkelijk, dat ik nog niet snap hoe dat kon. Maar gelukkig hadden we TomTom bij en was het makkelijk bij te sturen. Verder hebben we TT nauwelijks nodig, zeker bij Disney is alles erg goed aangegeven.

Maar goed, op naar vrijdag. Vanmorgen weer om 7.15 op, hoe zo uitrusten op vakantie? Om 8.30 stonden we voor de poort van de MGM-studio’s. Dat is alweer het derde Disneypark op onze lijst. En het was ook weer een geweldige dag. We deden de Star Tours, die ik in Parijs ook al eens gedaan had (al is dat wel al heel lang geleden, 1996 denk ik). Dat is grappig, je zit in een space-tourship, dat helemaal verkeerd vliegt en in een gevecht terecht komt bij de Death Star. Tja, vooral leuk voor Star Warsfans dus. De show van Indiana Jones was leuk, de Great Movie Ride vond ik ook mooi. We hebben erg lang in de rij gestaan voor Rock ‘n’ Roller Coaster. Maar dat was het wel waard, een geweldige achtbaan met de muziek van Aerosmith. Erik was zo aardig om met mij naar de Voyage of the little mermaid te gaan, een musical met liedjes uit de kleine zeemeermin. En daarna was het rennen voor de laatste show: “ Lights, Motors, Action! Extreme stunt show” Autoraces en achtervolgingen met spectaculaire stunts, door vuur rijden en achteruit springen. Fantastisch.

Het was nu zo warm, dat we het voor gezien hielden voor vandaag, op tv zeggen ze dat het 98 graden is en dat het aanvoelt als 106 graden, boven de 40C is dat. Het schijnt koeler te worden, maar ik merk er nog niets van. In ieder geval is de kans op regen vanaf morgen groter.

Vanavond rustig relaxen en morgen gaan we naar Discovery Cove, waar we gaan zwemmen met dolfijnen. Ik verheug me er nu al op.

Denk eraan, de foto's staan hieronder in de volgende 2 berichten.

uitleg foto's

Hier weer 4 fotos van de afgelopen 2 dagen. 2 in Downtown Disney, een van de pooh-winkel met zo'n paar 1000 Pooh-beren en een van mij bij Mr. Potatoehead.
De andere 2 zijn van MGM, Erik bij de beroemde hoed, die foto heeft denk ik iedereen die hier geweest is (nu ja, niet met Erik dan). En de andere is van Indiana Jones tijdens een van de shows die we zagen.

foto's

Dag 6, donderdag 9-8

Vandaag zijn we vroeg naar Blizzard Beach gegaan. Om half 9 waren we daar. Jammer genoeg niet als eerste binnen, al stonden we vooraan. Nee, iedereen die in een Disneyresort logeert mocht een uur eerder naar binnen. Dus was het al een beetje vol toen wij aan de beurt waren. Snel een kluisje gehuurd en naar de Slush Gusher. Dat is een enorme waterglijbaan. We moesten en kwartier wachten, maar dat was het waard. Wow, het leek alsof je vloog over het water. Ik ben dan toch niet zo’n held dat ik de Summit Plummet durfde te doen (120-foot free-falling body slide). Daarom naar de Teamboat Springs, waar we samen met nog een kleine familie in een raft naar beneden gingen. De Snow Stormers waren ook leuk, liggend op je buik op een mat naar beneden. En de Runoff Rapids was vooral leuk omdat je met zijn tweetjes in een band ging. Op het einde stapte Erik uit en kantelde ik om. Ja, dat soort dingen dus.

Ergens onderweg de Cross Country Creek in alle rust in banden gedobberd door het hele park. Fantastisch, jammer dat het snel erg druk werd zodat je erg lang moest wachten voor de glijbanen. Maar we hadden het goed gepland, om een uur of 11 gingen we terug naar het hotel om te douchen en even uit te rusten. Want ja, om 9 uur is het al warm genoeg om te zwemmen en om 11 uur is het bloedheet. Gelukkig zijn we (nog) niet verbrand, sowieso is het niet de zon die voor al die warmte zorgt. Ja, nou, zo bedoel ik het niet helemaal. Het is de vochtgheid van de lucht, de hele lucht is heet, het is niet het branden van de zon. Regenbuien hebben we nog niet gehad in de middag, als is het wel het seizoen daarvoor. Vanaf zaterdag is dar meer kans op.

Daarna naar de Walmart, die we nu wel wisten te vinden. Daar hebben we de eerste McDonalds bezocht in Amerika, een Big Mac blijft toch een Big Mac. Weer wat eten gekocht voor in het hotel, fruit , melk en cookies. En een 24-pack mountain dew:-)

Nu weer even bijkomen en dan naar DownTown Disney voor de volgende shoppingtrip. Het verveelt nog niet hoor!

Dag 5, 8-8

Vandaag was een zware dag. Vanmorgen om 7 uur ging de wekker en na het ontbijt en een douche vertrokken we naar Epcot. Daar kwamen we dan ook wel erg vroeg aan, om 8.15. We konden lekker vooraan parkeren en ik was zelfs zo slim een handdoek over het stuur en mijn stoel te gooien zodat ik niet weer mijn handen zou verbranden zoals maandag na Magic Kingdom. Eerst gewacht bij de ticketcontrole, daarna in het park voor de touwen. Om 5 voor 9 kwamen daar Mickey en Minnie, Chip and Dale (knabbel en babbel), Goofy en Pluto om de eerste rij te knuffelen. Nee, daar stonden we niet, ik denk dat Erik daar heel blij mee was. Er zat wel een schattig meisje van zo’n anderhalf in een wandelwagentje. Ze wilde Chip (of dale, ik zie het verschil niet) niet meer loslaten en dat zag er heel lief uit. Toen de touwen losgingen liepen (ik weiger te rennen!) we naar Soaring. In de allereerste vlucht konden we mee. Wat was dat prachtig! Je vliegt over Amerika, het lijkt erg echt, maar je komt nauwelijks van je plaats. Ik weet het, zo klinkt het niet leuk. Daarna snel in the Circle of life, waar ik verder geen woorden aan vuil wil maken, brr veels te amerikaans voor mij. Al waren Pumba en Timon wel grappig. Op naar Test Track, eerst een fast pass trekken en daarna gewoon in de rij. Dat duurde maar 20 minuten. Dit vonden we ook fantastisch, het ging hard en nog harder! Great!

Onze fast pass was nog niet, dus gingen we naar The Sea waar we Nemo’s show zagen. Dat vond Erik niets, maar ik vond het wel lekker rustig na Test track. Turtle Talk was erg grappig, Crush geeft echt antwoord op de vragen van het publiek. En hij gaf behoorlijk gevatte antwoorden. Een jongetje vroeg wat turtles eten, dat legde Crush uit en toen vroeg hij wat dat jochie at. Die werd wat zenuwachtig en antwoordde “ food” “ yeah, talk about the obvious” was Crush’s antwoord.

Onze fast pass was goed nu en we gingen nog een keer in test track.

Daarna wilden we een fast pas halen voor soarin, maar die was pas vanaf 5 uur geldig en dat was pas over 6 uur. Dan maar niet. Een broodje gegeten en de World Showcase gelopen. Dit vond Erik niet echt geweldig, maar uiteindelijk vond hij het wel leuk, denk ik. Ik moet zeggen, dat de landen die ik ken niet echt realistisch waren, dus diegene die ik niet kende zullen ook wel verdisneyd zijn. Maar ik vond China leuk en the three caballerosshow in Mexico ook.

Het was zo vreselijk warm, dat het wel erg afzien was om veel buiten te zijn. We namen nog een fast pass voor honey I shrunk the audience, die we eigenlijk meteen konden zien. Deze 3Dshow was leuk, maar het was vreselijk vervelend dat we een half uur in de voorhal moesten staan wachten terwijl we steeds meer op elkaar gedrongen werden. We werden moe.

Dus na deze show zijn we naar het hotel gegaan om daar uit te rusten, het was 5 uur dat we terug waren, 98 graden Fahrenheid, 10 mijl gelopen en doodop. Maar wel voldaan, het was een leuke dag. Morgen? Dat zien we dan wel weer. Waarschijnlijk wordt het een waterpark en wat shoppen.

Ik vind het trouwens erg leuk als jullie commentaar schrijven, dan weet ik tenminste dat het gelezen wordt.

Als Johan dit leest: ik ben je e-mail adres vergeten en Erik weet het ook niet, kun je me een keertje mailen?

foto's teksten

Het lukt me maar niet om de foto's in de tekst te plaatsen, dan maar zo. Er wordt door iedereen gevraagd om foto's dus hierbij een paar van de laatste 3 dagen.
Het kasteel natuurlijk, dat hoort erbij.
Erik bij de Pirates.
De M&M-winkel, nee ze zijn nog lang niet op, het oog was groter dan de maag en de portemonnee.
Chip (of Dale) op een wel erg dichte afstand, nachtmerrie's zullen we hier waarschijnlijk van krijgen.
Erik bij de ingang van de Sea met nemo.
En eindelijk een foto van mij (dat krijg je als je de camera vasthoudt) in een prachtige Pontiac na de Test Track. Ik zou wel willen....

foto's

Dag 4, 7-8 shoppen

Vandaag was de eerste winkeldag. Gisteravond lagen we vroeg in bed, de hitte maakt ons moe denk ik. 24 uur later werden we pas wakker. In ieder geval hebben we hele fijne beddenJ

Erik heeft eerst nog ge-msn-t in de hal en daarna zijn we op stap gegaan naar de Florida-Mall. De TomTom werkt nog steeds prima, al heeft hij moeite met het vinden van de ingang, wij dus ook. Maar uiteindelijk hebben we het gevonden en kon de shoppret beginnen.

Een koffie bij Starbucks was mijn eerste keuze, een heel stuk lekkerder dan de meeste koffie die ik hier gehad heb. En toen was het winkel in, winkel uit. 250 stuks zijn er, inclusief een aantal grote warenhuizen (Sears, Macy’s ed). veel valt er niet te melden van deze dag, het was bijna zo vermoeiend als gisteren, alleen een stuk minder warm door de airco. Veel voor mezelf heb ik niet gekocht, alleen een boek. Maar dat komt vooral doordat ik nog onder de indruk ben van het verschrikkelijk grote aanbod. Erik heeft een paar erg mooie Nikes gekocht en wat kleine dingetjes bij Hot Topic. Daar heb ik ook een t-shirt weten te bemachtigen. Bij de M&M’s winkel heb ik een paar foto’s gemaakt, wat een aparte winkel! Twee zakjes M&M’s waren samen 19 dollar, oeps. Een andere leuke winkel was make-a-bear, waar kinderen (en volwassenen zag ik ook) zelf een beer kunnen vullen en aankleden. Een naam geven via internet hoorde er ook nog bij. Erg grappig, maar de prijzen logen er niet om. Voor mijn 2 nichtjes heb ik echter 2 hele leuke knuffels van Shrek-babies gekocht. En ik moet zeggen, dat ik in de verleiding ben gekomen om zelf ook een beer te maken….. misschien nog op het einde van de vakantie.

We hebben een stuk pizza gegeten in de Foodcourt met een ijsje na. Als drankje hebben we Mountain Dew ontdekt, erg lekker, wat jammer dat dat niet in Nederland te koop is. Uit Duitsland neem ik altijd Apfelschorle mee, maar om nu met een krat Mountain Dew naar huis te vliegen lijkt me wat overdreven.

Straks gaan we eten naast het hotel in Black Angus, een steak house, al vrezen we voor de Karaoke. Dat zou wat zijn voor Johan, mijn oudste zoon.

Morgen staat Epcot op het programma, al is het wel erg heet, 99F gaf de thermometer net aan. Ik weet niet precies hoeveel dat is, maar het is wel veel! Zodadelijk ga ik onze route voor morgen uitstippelen, het is wel makkelijk als je weet wat je wilt zien zodat je geen tijd verliest aan een tweede Tom Sawyereiland. Al klopt het boek wat ik heb niet altijd, zij schreven dat Stitch’s great escape niet leuk was terwijl ik dat juist erg geinig vond.

Tot morgen weer allemaal!

Dag 3, maandag 6-8

Gisteravond hebben we de dag afgerond met een diner bij het naast ons hotel gelegen Ponderosa. Apart restaurant is dat. Het eten was ok, de bediening geweldig. Maar de salade was niet echt lekker en er werd om ons heen met eten gegooid en gegild door kleine kinderen. Niet voor herhaling vaker. ’ s Avonds hebben we tv liggen kijken en zijn op tijd naar bed gegaan.

Om 7 uur ging de wekker. Na een douche en ontbijt met breakfast cereals, die we bij de Walmart gekocht hadden gingen we op pad naar Magic Kingdom. Kwart voor 9 stonden we voor de poorten en zagen de openingsdans van Mickey en cohorten. Als eerste naar Space mountain. Dat was leuk en we gingen verder naar Buzz Lightyear. Dat kon ons niet echt bekoren. Maar Stitch’s great escape was leuk, vooral de boer in je rug en de stank die je tegemoet kwam. Een aantal kleine kinderen zat toch te huilen daar, al werd er gewaarschuwd dat het eng kon zijn,

Het volgende land was Fantasyland. Daar reden we de Mad teacupsom even een beetje misselijk te worden. The many adventures of Winnie the Pooh vond ik erg leuk, Erik vond het wat flauw. Peter Pan’s Flight sloot dit land af.

Daarna naar Frontierland. Het werd drukker en we moesten langer wachten. Tot nu toe hadden we steeds meteen door kunnen lopen. Bij Big Thunder Mountain een minuut of 20, dat was nog niets. Splash Mountain had 80 minuten wachttijd, dus trokken we een fastpass en gingen ergens wat eten. Een cheeseburger voor mij en een wrap voor Erik. Het werd steeds heter en we waren blij binnen te zitten bij de airco. Tom Sawyereiland hadden we nog tijd voor, maar was niet erg indrukwekkend. Op naar Splash Mountain. Erik verheugde zich erop vooraan te zitten, maar dat was niet uit te zoeken. Eerst in de rij. Zelfs met een fastpass moesten we nog een half uur wachten. En we kwamen voorin!

Dit vonden we allebei de leukste ride van de dag en nat werden we! Maar wat maakt dat uit met dit weer.

Nu waren we allebei best moe. Pirates of the caribbean had ook een erg lange wachtrij en het werd steeds heter. Nog de enchanted Tikiroom gedaan en daarna zo warm en moe, dat we naar het hotel terug zijn gegaan. Daar heb ik heerlijk gezwommen in het zwembad en hebben we wat spelletjes gedaan. Eten is broodjes van de Walmart met ham en donuts.

We houden het heerlijk relaxt, morgen gaan we winkelen….

Ik hoop, dat ik dit verslag tot aan het einde af kan maken. Mijn laptop vertoont rare kuren, soms wil hij niet aan, net wilde hij helemaal niet uit. Als er dus niets meer komt is dat niet omdat ik er niet meer ben, maar omdat mijn laptop het loodje heeft gelegd. Duimen dus.

foto's dag 1 en 2

Erik zou wel willen! Dit is dan onze auto.




Bepakt en bezakt weer bij het hotel

Dag 2, 5-8: rust en wennen

We zitten al helemaal in de nieuwe tijdzone. Voor vandaag staat er niet veel op het programma. Acclimatiseren en uitrusten.

Eerst maar eens op ons gemak in het hotel ontbijten. Een ontbijtbuffet stond voor ons klaar. Erik en ik gaan natuurlijk voor de pancakes met maple sirup. Tja, in worstjes, mashed potatoes en Bacon and eggs hadden we even geen zin. Maar de pancakes waren prima. Dit was iets te duur om elke dag te doen, maar voor de eerste dag erg relaxend.

We hebben een kluisje geregeld bij de desk en proberen internet uit. Dat werkt dus niet op onze kamer, wat wel zou moeten. Omdat hij het in de hal wel doet moeten we even bellen naar een helpdesk, maar dat moet ik nu nog doen. Want ik had het verkeerde nummer gekregen….

Eerst maar eens op zoek naar een grote supermarkt. Walmarkt is rechtsaf en dan een kwartier rijden, zegt de vrouw van de receptie. En dat klopt. De 192 afrijden en we komen langs een enorm aantal winkels, restaurants en weet ik nog wat meer. Ik rijd wat relaxter, het valt reuze mee. Alleen heb ik de neiging om met mijn linkervoet te willen schakelen en dan vind ik niets! Nou ja, dat gaat wel weer over.

Bij de Wallmarkt een nieuwe cultuurschok. Ja, wisten wel dat het groot was, maar dit is enorm. Alles hebben ze er, alles? Nee, toch niet, geen powerconverter. Daarvoor moeten we naar een Radioshack volgens de verkoper. Ok, gaan we morgen wel naar zoeken.

We hebben een koelkastje op de kamer en daarom wat brood, beleg, cola, sap en koekjes gekocht. En ook een goede sunblock en scheermesjes voor Erik.

Als we buiten komen en weg willen rijden zien we een radioshack tegenover de Walmarkt, remmen en de parkeerplaats op. Gelukkig houdt iedereen hier goed afstand. Een converter voor de Nintendo Ds gekocht en terug naar het hotel. Dar hebben we een broodje gegeten en nu zit ik dit te typen. Wel erg lang, volgens mijn zoon. Maar ik heb de tijd.

Morgen Magic Kingdom…

Dag 1: 4-8, de reis

Vanmorgen om half 7 haalde mijn vriendin Gerri ons op om ons naar Schiphol te brengen. Dat was erg prettig, omdat we met de trein of uren te vroeg zouden zijn of te laat. Dat was niet de schuld van de NS, maar van Connexxion, die geen aansluitende bussen heeft. En om nu met koffers te gaan lopen naar het station vonden we niet zo’n goed idee. Maar dit was een erg prettige manier om de reis te beginnen. Om 7.10 waren we op Schiphol, om 7.25 konden we inchecken. Dat ging snel en gemakkelijk en al gauw zaten we een kop koffie/ een glas cola te drinken in de hal. We probeerden nog een stroomconverter te kopen, maar die waren overal uitverkocht. Daar moesten we in Amerika naar kijken.

Om 9.30 konden we het vliegtuig in. Vooraf werden we nog ondervraagd, hoe zijn we op Schiphol gekomen, wat voor electrische apparaten hebben jullie bij, hebben jullie die wel eens uitgeleend en nog meer van dit soort onzinvragen.

We zaten prima op rij 35 op 2 stoelen naast elkaar zonder nog iemand ernaast. Het was geen nieuw vliegtuig en sommige voorzieningen vielen wat tegen. De tv hing niet echt handig en mijn oortjes werkten niet goed. Maar het eten was prima, we kregen genoeg drinken en de bediening was erg vriendelijk. En we kwamen zelfs iets te vroeg aan in Atlanta! Niet dat dat iets uitmaakte, we moesten daar toch wachten op ons volgende vliegtuig.

Onze eerste stappen in Amerika waren vreemd. Als je dit al vaker gedaan hebt is er niest raars aan, maar wij vonden het geheel behoorlijk intimiderend. Eerst moet je door de douane. We werden behandeld als een stel koeien, die naar de slachtbank werden geleid. Ontzettend onvriendelijke “ dames” stonden ons te bevelen welke kant we uit moesten en wee je gebeente als je niet snel genoeg of verkeerd reageerde. Gelukkig was de man aan de douane zelf een stuk vriendelijker. Linkervinger, rechtervinger en oogscan en we konden verder. Dan ben je er nog niet. We moesten onze bagage halen. Mijn koffer kwam al snel, maar die van Erik liet op zich wachten. We hebben daar ruim 3 kwartier gestaan, zodat de mensen naast ons hun volgende vliegtuig misliepen. Gelukkig hadden wij 3 uur de tijd.

Toen door naar de bagage-incheck. Want die koffers moeten natuurlijk mee naar Orlando. Ook daar weer een vreemde boel. Twee mannen pakten onze koffers en wilden niet eens weten waar die heen moesten, alles ging door elkaar. Als dat maar goed ging!

Atlanta is dus een enorm vliegveld, dat geloof je pas als je het ziet. We moesten met een treintje naar onze gate. Mar eerst weer door de douane. En hier werden we helemaal gecheckt. Schoenen uit, laptop uit de tas, je kunt het ook overdrijven. En weer zo onvriendelijk. Onze indruk van de Amerikanen was tot het nulpunt gedaald. Bij de gates hebben we nog wat gedronken en Erik nog een broodje gegeten. Mijn koffie was geen kopje meer, ongeveer een liter! Goed om me wakker te houden voor de rest van de avond. Bij de gate hebben we nog even gewacht en om 16.55 mochten we aan boord.

Dit was geen luxe vliegtuig en het zat helemaal vol. De man naast mij zat erg breeduit zodat ik wat moeite had om lekker te zitten. Gelukkig duurde de vlucht niet lang, om 18.45 waren we er al. Opstijgen en dalen nam het meeste tijd in beslag.

De koffers waren vrij snel op de band. En ja, ze waren goed meegekomen. We kwamen hier ook mensen tegen, die we al in het eerste vliegtuig gezien hadden. Toen had ik echter nog niet de hele familie gezien, nu zei een van de dochters: “ dag mevrouw, ook naar Orlando?” Ja hoor, een kans van 1 op 15 miljoen: een leerling van me! Dat geloof je nooit, toch? We kwamen elkaar elke keer weer tegen, bij Alamo stonden we samen in de rij. We hebben gezellig gepraat en elkaar bij de auto ophalen een goede reis gewenst.

Alamo had een enorme rij, de grootste van alle auto-verhuurbedrijven. Dat kwam omdat het nogal wat tijd kostte om het gesprek te voeren. Een hele vriendelijke jongeman probeerde me een duurder type auto aan te smeren. Ik had een economy-klasse, maar hij wilde dat ik een convertable nam. Dat zou me 250 dollar extra kosten. Toen ik daarop nee zei, dacht hij even na en wilde na gaan vragen of het ook voor 192 dollar kon. Maar nog steeds wilde ik nergens van weten. Toch bleef hij vriendelijk en plotseling kreeg ik een duurdere klasse gratis. Waarom, geen idee, maar het kostte me niets en dan sla ik het niet af, toch? Een comfort klasse mocht het zijn. Hij wees waar we de auto konden halen en daar gingen we weer.

Erik zocht een Chevrolet Kobalt-lt uit. Tja, het zegt mij ook niets, maar het is een soort sportmodelletje. Erg cool. En natuurlijk de rode, hoe kan het anders. De koffers pasten er prima in en voorzichtig reden we weg. Lang geleden heb ik wel in de mini van mijn moeder gereden, dat was een automaat, maar dit was toch wel eng. Het was ondertussen ook donker aan het worden, dubbeleng dus. We moesten de southxit hebben en daarna hoopten we dat de TomTom het oppikte. Dat deed hij ook netjes en Erik loodste me goed de juiste weg op. Het waren tolwegen en gelukkig had ik van mijn broer wat kleingeld gehad, want 1 keer kon je alleen met 50 cent in een korf gooien doorrijden. Ik had 3 quarters, waarvan er 2 in de korf, maar de eerste ernaast belande. De andere tolpunten kon je betalen aan een kassa. In totaal 2.50 (en 25 cent op de grondL )

Om kwart over 9 kwamen we bij het hotel aan, Raymondo hielp ons met de koffers en bracht ons naar onze kamer. Niets mis mee. Het is in de laagbouw, maar niet aan de kant van het zwembad. We kijken dus op de parkeerplaats uit. Tja, voor het uitzicht hoeven we het niet te doen. Maar het is rustig, de bedden zijn goed, er is een douche en een tv…. Meer hebben we niet nodig. Internet doet het niet in de kamer, wel in de hal. Ik typ dit dus in word en plaats het later op onze site.

Om 9.40 trokken we de deur achter ons dicht, om 9.45 lagen we in bed en vrij snel sliepen we. In Nederlandse tijd was het 3.45 in de nacht, we waren 21 en een half uur op geweest……